زنجیرها و کابل های جبران آسانسور

با بلند تر شدن ساختمانها و افزایش طول حرکت آسانسورها، وزن تجهیزات تعلیق آسانسور در این صنعت بسیار پررنگ شده است. بدین معنا  که در گذشته به علت وزن قابل توجه طناب ها در طول حرکت، وزن سمت قاب وزنه و سمت کابین در تعادل با یکدیگر نبودند. از این رو، جهت جبران عدم تعادل دینامیکی و مکانیکی به وجود آمده، کابل های جبران آسانسور رایج شدند. در ابتدا از طناب های فولادی جهت جبران این عدم تعادل استفاده می شد که لازمه آن داشتن تجهیزات اضافی برای هدایت طناب ها و اتصالات آنها بود.

سپس کابل های جبران آسانسور با توجه به ارزان بودن ، جای طناب های فولادی را گرفت. هرچند هزینه کابل های جبران آسانسور پائین بود ولی صدای تولید شده از حرکت آنها عدم رضایتمندی را به همراه داشت. زنجیرهای روکش دار یا همان قیمت کابل برق جبران پاسخی به این مشکل بود.

تأثیر کابل های جبران آسانسوربر تعادل کابین :

نکته قابل توجه در رابطه با کابل های جبران آسانسور نحوه نصب آنها است. زنجیرها و سیم و کابل البرز با توجه به نوع آنها دارای یک عرض برگشت طبیعی است منظور از این عرض ، فاصله ایست که به طور طبیعی بین دو طرف رفت و برگشت این زنجیرها ایجاد میشود. در هنگام نصب باید توجه کرد که این عرض طبیعی همواره مدنظر قرار گیرد. در غیر این صورت امکان آسیب زدن این زنجیرها به تجهیزات داخل چاه و چاله آسانسور وجود خواهد داشت و می تواند باعث به وجود آمدن شرایط خطرناکی شود . عرض طبیعی زنجیرهای جبران معمولی کم است. لذا محل نصب این زنجیرها برای رعایت این عرض طبیعی در کناره های کابین خواهد بود. همانگونه که می دانیم ،

یکی از عوامل مؤثر بر کیفیت حرکت آسانسور وجود تعادل خود کابین در طول حرکت است . با توجه به آنچه گفته شد در صورت نصب کابل های جبران آسانسور در کناره های کابین امکان ایجاد عدم تعادل در دو سمت کابین وجود دارد این موضوع به خصوص در آسانسورهای قاب وزنه بغل (Side – Counterweight) بیشتر محسوس خواهد بود . سیم بکسل‌ها یا به اصطلاح دیگر، طناب‌های فولادی به دلیل رطوبت بالای موجود در چاه آسانسور در معرض مرطوب شدن قرار می‌گیرند. از سوی دیگر، هنگامی که یک ساختمان در مکانی دور از آسانسورهایش دچار آتش‌سوزی شود، آبی که برای خاموش نمودن آتش توسط آتش‌نشان‌ها استفاده می‌شود،

ممکن است در چاهک (Pit) پر شود و طناب‌ها را خیس کند لازم است بدانیم طناب‌های فولادی آسانسور برای عملکرد در یک محیط بسته، حفاظت شده و خشک طراحی شده است و برخورد آنها با آب چه از طریق رطوبت، میعان و یا پاشیده شدن باشد، مشکلاتی را ایجاد خواهد کرد.

بیشتر بخوانید : کابل های فلت آسانسور

آب چه تاثیری روی طناب فولادی دارد؟

برای این که درک کنیم آب چه تأثیری روی طناب فولادی می‌گذارد، ابتدا نیاز داریم چگونگی ساخت طناب‌های فولادی را بررسی کنیم، به علاوه این که یک سوء‌ برداشت در مورد چگونگی عملکرد اجزای طناب فولادی برطرف شود. طناب‌های فولادی با انواع مغزی و انواع سیم‌ها برای برآورده نمودن کلیه نیازها طراحی و ساخته می‌شوند. معمول‌ترین ساختار مغزی طناب‌های فولادی نوعی کنف طبیعی است که Sisalنامیده می‌شود.

سایر انواع مغزی شامل مغزی طناب‌های فولادی مستقل (IWRC) و کنف مصنوعی است در طی تولید، یک روغن با ویسکوزیته (گرانروی) پایین برای کنف و رشته‌های طناب فولادی به کار برده می‌شود. هدف اصلی از روغن‌کاری جان دادن به اجزای متحرک فولادی است و این که اجازه داده شود تا کشش رخ دهد. این روغن همچنین اصطکاک فلز با فلز را در حین کار کم می‌کند و به جلوگیری از زنگ‌زدگی کمک می‌کند.

مقدار روغن به طور معمول در حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد وزن مغزی کنف محاسبه می‌شود. یک مفهوم غلط در تجارت آسانسور این است که هدف از مغزی کنف جذب و کشیدن روغن در میان طناب است. در حالی ‌که کشیدن روغن به مانند فتیله، یک خاصیت طبیعی مغزی کنف است ولی هدف اصلی نیست. هدف منحصر بفرد مغزی کنف، پشتیبانی از رشته‌های طناب در حین عملکرد و گرد نگه داشتن مقطع طناب فولادی تحت بارها و فشارهای وارده در شیار فلکه کشش می‌باشد.

همچنین چون روغن مغزی غلیظ است، در بهترین شرایط نیز کشیده نمی‌شود. در صورتی‌ که فرمول‌های مختلف روغن می‌تواند عمر و کارایی طناب فولادی را در دماها و محیط های مختلف افزایش دهد، ولی روغن‌کاری طناب فولادی نمی‌تواند همه خواص حفاظت‌های محیطی را برای مغزی کنف فراهم نماید. در هر صورت یک بار که طناب مرطوب شود، مشکل آغاز می‌شود.