ضرورت استفاده از کابل ضد حریق

کابل مقاوم در برابر حریق

از جمله عوامل و تجهیزات تأمین ایمنی در ساختمانها، سیستم‌های اعلان حریق می‌باشند که نقش به سزائی در جهت شناسائی، سنجش و اعلام به موقع هشدار بازی می‌کنند؛ لذا به کارگیری لوازم و تجهیزات مناسب از جمله کابل ضد حریق در این رابطه که از یک سو بتواند در برابر صدمات مکانیکی، گرما، رطوبت، حریق، مواد خورنده و … مقاومت داشته باشد و نسبت به اعلام حریق درست عمل نماید و از سوی دیگر این که نسبت به حریق مقاوم بوده و تولید آتش، دود و گاز ننماید،

از جمله ضروریات تأمین ایمنی در ساختمان‌ها به شمار می‌رود. چرا که مواد به کار رفته در کابل‌های معمولی در هنگام سوختن تولید دودهای غلیظ و گازهای اسیدی خورنده می‌نمایند که در مواقع آتش‌سوزی تأثیرات نامطلوبی برجای گذاشته و مانع تخلیه و مقابله با آتش شده و سبب به خطر انداختن زندگی انسان‌ها و همچنین صدمه زدن به تجهیزات را در ساختمان‌ها می‌شوند.

در این راستا سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی ضوابط NFPA 72 مربوط به سیستم‌های اعلان حریق را به عنوان مرجع در دستور کار خود قرار داده است و الزام استفاده از کابل ضد حریق در سیستم‌های اعلام حریق، به ویژه در شرایط بحرانی، از اولویت‌های اساسی این سازمان بوده و از اهمیت زیادی برخوردار است.

مطابق با قوانین مندرج در ۷۲ NFPA، در تمامی مدارهای سیستم‌های اعلام حریق می‌بایست از سیم برق معرفی شده در ۷۰ NFPA استفاده نمود. در ضوابط ۷۰ NFPA صراحتاً به استفاده از کابل‌های مشخص شده در استاندارد ۷۶۰ NEC اشاره شده است. در استاندار ۷۶۰ NEC به وضوح مشخص گردیده که کابل مورد استفاده در سیستم‌های اعلام حریق باید از نوع نسوز و با مشخصات مندرج در این استاندارد باشد.

ضوابط NFPA در مورد کابل مقاوم در برابر حریق

با توجه به بند ۴٫۴٫۴٫۴ از ۷۲ NFPA مصوب سال ۲۰۰۷، هرگونه سیم و کابل سیمیا مصرفی در سیستم اعلام حریق می‌بایست بر اساس ضوابط ۷۰ NFPA و NEC National Electrical Code مربوط به بندهای ۷۶۰، ۷۷۰ و ۷۸۰ باشد. همچنین در ۷۶۰٫۵۳ (B) (3) مصوب سال ۲۰۰۸ بر لزوم استفاده از کابل‌های نسوز برای جلوگیری از انتقال حریق در مسیرهای عمودی رایزرها و انتشار آتش به طبقات فوقانی تأکید شده است.

بیشتر بخوانید : کابل های مقاوم در برابر آتش

استاندارهای کابل ضد حریق

در قسمتی دیگر در ضوابط ( ۳۳۶٫۱۰۴ – ۷۰ NFPA A) در مورد المان رسانای مورد استفاده در مدارات سیستم‌های اعلام حریق به رعایت کردن استاندارد IEC 760.27 تحت عنوان استاندارد مرجع اشاره شده است.

همچنین در ضوابط (A – VI 336.104 – ۷۰ NFPA ) در مورد استفاده از کابل‌ ضد حریق در مدار سیستم‌های سیگنالی، دیتا و انتقال اطلاعات، اعلام حریق و به صورت کلی در سیستم‌های با ولتاژ کاری کمتر از ۱۲۰ ولت به ویژه در مراکز حساسی چون مراکز درمانی تاکید بسیار شده است. در این بند به ضوابط IEC760.27 به عنوان مرجع عمل اشاره شده است.

طبق دستورالعمل مندرج در ۷۰ NFPA – ۳۳۶٫۱۰۴) G) نیز دستورالعمل ۷۲ NFPANational,2002 ®Fire Alarm Code ۶٫۹٫۴٫۶ & 6.9.4.3 ,® کابل‌هائی که در مدار سیستم‌های حائز اهمیت در مواقع بحرانی استفاده می‌شوند باید در گروه کابل‌های محافظ یکپارچگی مدار یا Circuit Integrity باشند.

بر اساس این شرایط، استاندارد ۲۱۹۶ UL به کابل‌هائی داده می‌شود که یکپارچگی مدار و برقراری ارتباط را به مدت زمان حداقل ۱۲۰ دقیقه تحت شرایط حریق برآورده کنند. کابل ضد حریق باید تمامی شرایط لازم برای دوام در شرایط بحرانی را دارا باشند. لازم به ذکر است کابل‌هائی که برای سیستم‌های اعلام حریق استفاده می‌گردند بر اساس کارائی و مکان مورد استفاده و ارزیابی میزان ریسک محل، طبقه‌بندی شده و نوع آن‌ها تعیین می‌گردد.

 کابل‌ ضد حریق استفاده شده در  رایزرها و یا دیوارها

به عنوان کابل‌های پر ریسک شناسائی می‌شوند و باید از بالاترین کیفیت ایمنی و بر اساس دستور عمل بین المللی ساختمان و کد بین المللی برق اجرا شوند.

کد بین المللی برق ۷۶۰ NEC Article، به این مطلب اشاره دارد که تمامی مدارهای سیم‌کشی و کلیه تجهیزات سیستم اعلام حریق که شامل مدارات تحت فرمان و متصل به تغذیه سیستم اعلام حریق می‌باشند و در NEC با تعریف بخشی از سیستم سیم‌کشی که ارتباط میان تجهیزات جریان ضعیف اعام حریق، تجهیزات تحت کنترل و مدارهای فرمان دهنده سیستم اعلام حریق را برقرار می‌کنند، معرفی شده است که برای خطوط ارتباطی آن‌ها می‌بایست از کابل‌ ضد حریق استفاده کنند.