ساخت سیم و کابل در صنعت های مختلف کاربرد مختلفی نیز دارد، مثلا در کشتیرانی از نگه داشتن کشتی، در مکانیک برای جا به جا کردن اجسام حجیم و سنگین و… اما بیشترین کاربرد از کابل در صنعت برق به عنوان انتقال دهنده ی انرژی الکترونیکی می باشد.
در اصطلاح فنی به دو طناب،کنف یا … که به هم تابیده شده باشد،کابل می گویند. در حدود سال ۱۸۳۰ کشتیرانان برای اولین بار از کابل به عنوان ابزار کاری خود استفاده میکردند. هم زمان با استفاده از کابل آن ها نیز برای ارتباطات تلگرافی نیز با طریق قرار دادن فولاد نیز استفاده میکردند.
البته اکثر استفاده از کابل در آن زمان در کشتیرانی برای استفادههای دیگری بود. اما با پیشرفت علم و نارسانایی بودن فولاد سیم های جدیدی تولید شد (سیمبه) که هادی آن از مس بود. اما این سیمها در آن زمان بدون عایق بودند و با فراگیر شدن صنعت برق، خطرات ناشی از برقگرفتگی نیز زیاد شد
محققان به دنبال راهی جهت جلوگیری از خطرات برق گرفتگی بودند. در سال ۱۸۷۶ اندیشه تولید کابل با روکش لاستیکی به مرحله اجرا درآمد. در این مرحله چند رشته سیم مسی را به هم تابیده و با نوعی کائوچوی طبیعی به نام گوتاپرچا روکش میکردند.
فرآیند ساخت سیم و کابل در گذشته
فرآیند ساخت سیم و کابل بدین شکل بود که ابتدا یک ماده عایق گیاهی را به دور رسانا پیچیده آن را در دمای ۱۳۰ تا ۱۴۰ درجه سانتیگراد خشک و سپس آن را با مواد روغنی، رزین یا موم اشباع میکردند، و سرانجام با سرب روکش مینمودند. اما در سال ۱۸۸۷ شیمیدانها از راه سنتز مواد، موفق به تهیه عایقی جدید به نام باکلیت شدند که ارزانتر از لاستیک بود. در همین دوران شبکههای با ولتاژ بالاتر نیز جای خود را باز کرده بودند
به طوری که در سال ۱۸۹۸ نخستین خرید کابل برق کیلوولت سه رشتهای، برای یک شبکه برق متناوب سه فاز ساخته شد. در سال ۱۹۳۵ یک کارشناس سوئیسی به نام بورل با قراردادن دو الکترود در داخل روغن و با گذاشتن لایههای مختلفی از کاغذهای عایق در میان دو الکترود ولتاژ شکست
این مواد را اندازهگیری کرد و نشان داد که با بهبود شرایط ساخت کیفیت عایقهای کاغذی بالا میرود و میتوان آنها را در ولتاژهای بالاتر به کار گرفت.
با این پیشرفت ساخت سیم و کابلهای با ولتاژ بالاتر روز به روز گسترش یافت و با بهرهگیری از مواد دیگری مانند EPR – PVC – PE و دامنه فعالیت در صنعت کابلسازی گشترش یافت و سرمایهگذاریهای کلانی را جذب کرد.
بیشتر بخوانید : 6 تا از ویژگی های لامپ ال ای دی
کابل خشک با عایق پلیاتیلن کراس لینک
در سال ۱۹۵۳ برای نخستین بار کابل خشک با عایق پلیاتیلن کراس لینک (XLPE) در کارخانه جنرال الکتریک ساخته شد. عایق پلیاتیلن کراس لینک (پخته یا ولکانیزه شده) مادهای است که در پی یک واکنش شیمیایی – گرمایشی از ماده پلی اتیلن گرما – نرم به وجود میآید.
این ماده از نظر ساختاری به مواد گرما – سخت (Thermoset) بسیار نزدیک است. با این ماده جدید بود که امکان ساخت سیم و کابلهایی با ولتاژهای بسیار بالا فراهم آمد.
ساخت سیم و کابل از گذشته تا امروز
با گذشت زمان و پیشرفت تکنولوژی دیگر تولید کنندگان قادر به رشته کردن مس شدند. در آن زمان کارخانجات قادر به تولید سیم و کابل شاهین رشته ای (افشان) و خشک (مفتول) شدند،که هر کدام کارآیی خاص خود را دارند.
در این میان میتوان نام شرکت های کابل جنرال،ساپوریال،نگزنس و … را به عنوان اولین تولید کنندگان در این زمینه نام برد. هم اکنون با گذر زمان و فراگیر شدن امکانات شاهد تولید انواع کابل ها در کیلو ولت های مختلف از ۱،۶،۱۱،۲۰،۳۳،… هستیم.
خوشبختانه تولید کنندگان کشور ما نیز در این زمینه جایگاه مناسبی در این صنعت بزرگ دارند، کارخانجاتی چون کابل ابهر،سیمکو،الکتریک خراسان و … از جمله تولید کنندگان بسیار خوب این صنعت میباشند که امروزه شاهد صادرات محصولات تولیدی این کارخانجات به کشور های همسایه هستیم.